Nu byrjar skolin hérna I sviþjóð bráðum. ein vika og svo skóli fyrir hanan yndislegu dóttur mína. Eftir erfiða mánuði med mykkið að hugsa þá ákvað ég að sonur minn fék að flytja tilbaka til Danmerkur till pabba sins. Hann átti erfit með að finna sig hér i Sviþjóð. Svo hann er ánægður núna hann er heima i elsku Danmörku.

Ég þarf líka að þaka nokkrare persónulegar ákvarðanir. fyrsta er skýrn frænda míns i Danmörku, veit að öll fjölskyldan kemur en ég er ekki alveg viss um að ég komist. af mörgum ásæðum. ef að ég fæ vinnu, þá er það útilokað að ég komist, fyrsti vinnudagurinn minn er mandagur eftir skýrn. Veit ekki hvort að sýsta talaði við Islenku fjölskylduna hvort að dagurinn myndi passa eða ekki. Annað er að þar sem að ég hef verið atvinnulaus i 2 mánuði. þá hef eg eiginlega ekki efni á þvi að komast. samt að hver ætti að ná í mig i ferjuna og hvar ætti ég að gista.

 

Það er mykkið i þessu núna og eg gett örugglega ekki tekid ákvörðun nema bara nokkum dögum fyrr.

Það geris lika mykið annad i lífinu. Maður þarf að venja sig við ad vera án Lukas og bara vera med Freju. Eg þarf að finna vinnu og vonandi fæ eg að vita a föstudaginn að ég er með vinnu.

 

Annars hefur águst verið frekkar efiður, sakna vissra personu í lifinu en svona er nú það, samt að einmannaleikin kemur af og til, Væri till í að flytja till Islands en maður geri það ekki bara svona á morgun ...

 

Nú er pabbi i heimsókn svo það er nice að hafa heimsókn.

Nú er bara að reyna að vera jákvæð og vinna ur minum vandamálum sem að kemur fortiðinni, fjölskyldu og fleyra við... Stundum vildi ég óska að lifið ekki alltaf var svo flókið og allt virkar eins og endalus samkeppni..

 

Kram kram á ykkur,